Ο ζωγράφος Γιόχαν Φέραγκουθ, ένας λεπταίσθητος άνθρωπος, βιώνει μέσα σε οδυνηρή μοναξιά την καλλιτεχνική του αναγνώριση και, ταυτόχρονα, τη συντριβή της συζυγικής του ζωής. Χωρισμένος με τη γυναίκα του από κοίτης και κλίνης, κάτω απ’ τον ίδιο ουρανό του αγροκτήματος που λέγεται Ροσάλντε, στρέφει την προσοχή του στο μοναδικό πλάσμα που του απόμεινε για να υπάρξει: στον μικρό, ανήλικο γιο του, που μεγαλώνει διχασμένος ανάμεσα στην αγάπη του γι' αυτόν και για τη μητέρα του που εξίσου τον αγαπά. Κάποιος φίλος επιστρέφει για λίγο από μια χώρα μακρινή και αναστατώνει τη φαντασία του. Το ταξίδι αυτό δε θα γίνει πραγματικότητα παρά μόνο όταν δει το λατρεμένο του παιδί να πεθαίνει μέσα στα ίδια του τα χέρια. Χαμηλοί τόνοι, λυρισμός, λεπτές φωτοσκιάσεις της ψυχής δίνουν ένα ακόμα μυθιστόρημα ατμόσφαιρας, από τα καλύτερα που έγραψε ο εξαιρετικά δημοφιλής και στην Ελλάδα νομπελίστας συγγραφέας.
